Ekologia - Kwilcz

Opłata retencyjna

2019-02-13T14:40:16+01:00

Zgodnie z art. 269 ustawy z dnia 20 lipca 2017r. Prawo wodne (Dz. U. z 2018, poz. 2268 z późn. zm.) od dnia 1 stycznia 2018r.; osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

a) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych,

b) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,

c) użytkownikami wieczystymi gruntów,

d) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego,

które na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m² robót i obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem mających wpływ na zmniejszenie retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, zobowiązane są do uiszczania opłaty za usługi wodne, zwanej opłatą retencyjną.
Wysokość opłaty za usługę wodną, zależy odpowiednio od wielkości powierzchni uszczelnionej, rozumianej jako powierzchnia zabudowana wyłączona z powierzchni biologicznie czynnej oraz zastosowania kompensacji retencyjnej. Sposób obliczania opłaty za tę usługę wodną reguluje ww. ustawa wskazując, że wysokość opłaty ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, wyrażonej w m² wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej oraz czasu wyrażonego w latach. Jednostkowe stawki opłat, zgodnie z § 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2502), wynoszą:

bez urządzeń do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,50 zł za 1 m² na 1 rok;
z urządzeniami do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych o pojemności:

do 10% odpływu rocznego z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,30 zł za 1 m² na 1 rok,
od 10 do 30% odpływu rocznego z obszarów uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,15 zł za 1 m² na 1 rok,
powyżej 30% odpływu rocznego z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,05 zł za 1 m² na 1 rok.

Wysokość opłaty retencyjnej ustala Wójt i przekazuje w formie informacji podmiotom obowiązanym do jej uiszczenia. Opłata będzie ustalana kwartalnie, a podmiot obowiązany do jej uiszczenia będzie zobowiązany wnieść ją na rachunek bankowy tut. Urzędu w terminie 14 dni od dnia, w którym doręczona zostanie mu informacja. Wpływy z opłat z tytułu zmniejszenia naturalnej retencji stanowić będą w 90% przychód Wód Polskich, a w 10% dochód budżetu gminy. Do opłat stosuje się przepisy działu II ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.).

Wobec powyższego, proszę osoby władające nieruchomością o powierzchni powyżej 3500 m², które zabudowały swoją działkę (zlokalizowaną na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej) w co najmniej 70%, o przedstawienie Wójtowi Gminy Kwilcz danych dotyczących wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej w terminie do 31 marca 2019r, dostarczając wypełnione stosowne oświadczenie. Wzór oświadczenia można znaleźć na stronie internetowej.

Oświadczenie należy złożyć w sekretariacie (pok. 2) Urzędu Gminy w Kwilczu, w biurze nr 3 lub przesłać pocztą na adres Urzędu.. Na podstawie ww. przepisów, do zidentyfikowanych podmiotów będą wysyłane pierwsze informacje w sprawie wymiaru opłaty za usługi wodne.

Ocena obszarowa jakości wody na terenie gminy Kwilcz w 2018 roku

2019-01-24T08:37:29+01:00

Ocena obszarowa jakości wody na terenie gminy Kwilcz w 2018 roku przygotowana przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Międzychodzie o jakości wody z wodociągów zaopatrujących ludność Gminy Kwilcz - pobierz plik

Informacja o jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w 2018 roku

2019-01-02T12:21:03+01:00

Stosownie do zapisów art. 12 ust. 5 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1152 ze zm.) poniżej przedstawiamy informację o jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w 2018 roku – pobierz treść informacji

Program "Czyste powietrze"

2018-09-21T07:44:53+02:00

W ramach rządowego programu Czyste Powietrze został przygotowany program priorytetowy Czyste Powietrze, dzięki któremu właściciele domów jednorodzinnych mogą ubiegać się o dofinansowanie na termomodernizację budynków.

W przypadku istniejących jednorodzinnych budynków mieszkalnych w ramach programu finansowana będzie m.in. wymiana źródeł ciepła starej generacji opalanych węglem na: węzły cieplne, kotły gazowe kondensacyjne, pompy ciepła, nowoczesne kotły na paliwo stałe (węgiel lub biomasa), systemy ogrzewania elektrycznego. Ponadto zakres przedsięwzięcia może obejmować docieplenie budynków i zastosowanie odnawialnych źródeł energii cieplnej i elektrycznej, tj. kolektorów słonecznych i mikroinstalacji fotowoltaicznych. Z kolei w nowo budowanych budynkach mieszkalnych dofinansowanie obejmie zakup i montaż: węzłów cieplnych, nowoczesnych kotłów na paliwo stałe, systemów ogrzewania elektrycznego, kotłów gazowych kondensacyjnych czy pompy ciepła.

Szczegóły na stronie ntetnetowej Ministerstwa: https://www.mos.gov.pl/czyste-powietrze/

Dofinansowanie utylizacji azbestu

2018-04-04T08:16:20+02:00

Urząd Gminy w Kwilczu, w imieniu Starostwa Powiatowego w Międzychodzie informuje, że Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu poinformował o planowanej pomocy finansowej na realizację przedsięwzięcia „Usuwanie wyrobów zawierających azbest z terenu Powiatu Międzychodzkiego w 2018 roku”.

Do korzystania ze środków finansowych przeznaczonych na realizację likwidacji wyrobów zawierających azbest z terenu powiatu międzychodzkiego uprawnione są następujące podmioty:

właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości, w tym rolnicy indywidualni nieprowadzący działalności gospodarczej;
jednostki samorządu terytorialnego,
spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe.

Warunkiem sfinalizowania likwidacji wyrobów zawierających azbest jest złożenie wniosku o sfinansowanie likwidacji wyrobów zawierających azbest do Urzędu Gminy w Kwilczu, na właściwym formularzu, zgodnie z „Regulaminem finansowania likwidacji wyrobów zawierających azbest z terenu powiatu międzychodzkiego w 2018 roku” uchwalonego uchwałą nr 160/238/2018 Zarządu Powiatu Międzychodzkiego z dnia 7 czerwca 2018 r. W ramach realizacji przedsięwzięcia nie będą finansowane koszty związane z zakupem i montażem nowych pokryć dachowych i elewacji.

Wypełniony wniosek i oświadczenie należy złożyć w pokoju nr 3 Urzędu Gminy Kwilcz celem zaopiniowania, w terminie do 15 września 2018 roku. Wnioski rozpatrywane będą według kolejności ich wpływu do Urzędu Gminy i przekazywane sukcesywnie do Starostwa Powiatowego w Międzychodzie, w ramach posiadanych środków.

Jednocześnie informujemy, że wnioskodawca zobowiązany jest – w zależności od charakteru wykonywanych robót – zgłosić lub uzyskać na nie pozwolenie na budowę od Starosty Międzychodzkiego, zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.

Wszystkie załączniki są dostępne do pobrania poniżej:

Uchwała Zarządu Powiatu Międzychodzkiego z dnia 07.06.2017 r.

Wniosek o sfinansowane usuwania wyrobów zawierających azbest

Oświadczenie o pomocy de minimis w rolnictwie

Nie wypalaj traw!

2018-04-04T08:09:08+02:00

Wypalanie traw szkodzi - od lat alarmują ekolodzy, naukowcy, strażacy, a mimo to wiosną i jesienią każdego roku słyszymy o licznych pożarach łąk, pastwisk, nieużytków i trzcinowisk. Osoby wypalające trawy nie zdają sobie sprawy, że ich działanie może doprowadzić do gwałtownego pożaru, który przenosi się na lasy, zabudowania mieszkalne i gospodarcze.

Wiosenne wypalanie traw często związane jest z chęcią usunięcia niezebranego, ostatniego odrostu trawy. W świadomości zachował się bowiem mit, że wypalanie traw i pozostałości roślinnych poprawi żyzność gleby, zniszczy chwasty oraz zwiększy kolejny plon siana. Nic bardziej mylnego. Wypalenie wierzchniej, najżyźniejszej próchniczej warstwy gleby pociąga za sobą obniżenie jej wartości użytkowej nawet na kilka lat. Zahamowane zostają naturalne procesy rozkładu pozostałości roślinnych, dzięki którym tworzy się urodzajna warstwa gleby. Wysoka temperatura niszczy roślinność, powoduje degradację gleby i stanowi poważne zagrożenie dla zwierząt.

Wypalanie łąk, trzcinowisk i zakrzaczeń powoduje śmierć organizmów, żyjących w wierzchnich warstwach gleby, o istnieniu których większość z nas nawet nie wie, a których obecność wpływa na właściwą kondycję gleby. Giną małe zwierzęta, takie jak dżdżownice, które niezwykle efektywnie poprawiają strukturę i właściwości fizyczne gleb. Wymierają całe kolonie mrówek, które jako zwierzęta drapieżne regulują populacje szkodliwych owadów. Wypalanie uśmierca także biedronki, które są sprzymierzeńcem człowieka w walce z mszycami.

Dym uniemożliwia trzmielom i pszczołom zapylanie kwiatów, co w konsekwencji obniża plonowanie roślin. Pożary traw oznaczają także śmierć wielu pożytecznych zwierząt kręgowych, takich jak płazy i gady oraz małych ssaków (krety, ryjówki, jeże, młode zające, nornice i inne drobne gryzonie). Zniszczeniu ulegają też miejsca lęgowe ptaków, a pożary stanowią szczególnie poważne zagrożenie dla przedstawicieli gatunków gnieżdżących się na ziemi lub w zaroślach. Ofiarami stają się także większe zwierzęta leśne, takie jak sarny, jelenie czy dziki, a nawet zwierzęta domowe.

Wypalanie traw, poza tym że to niechlubna praktyka, jest również niedozwolone. W ustawie z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody wprowadzono zakaz wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. Za łamanie tego zakazu grożą sankcje karne w postaci grzywny albo aresztu. Zakaz wypalania traw jest również jednym z wymogów dobrej kultury rolnej. Ich przestrzeganie jest konieczne między innymi w ramach systemu dopłat bezpośrednich i stanowi jedną z tzw. zasad wzajemnej zgodności – katalogu wymogów i ograniczeń, jakim podlegają rolnicy korzystający z tych dopłat.

Źródło: http://poznan.rdos.gov.pl

Sejmik Województwa Wielkopolskiego przyjął uchwały antysmogowe

2018-03-16T12:51:31+01:00

Od 1 maja 2018 roku w województwie wielkopolskim będzie obowiązywać całkowity zakaz stosowania w piecach i kominkach najgorszej jakości paliw.

W celu poprawy jakości powietrza, Samorząd Województwa Wielkopolskiego przyjął trzy uchwały
w sprawie ograniczeń lub zakazów w zakresie eksploatacji instalacji, w których następuje spalanie paliw dla obszaru Miasta Poznania, Miasta Kalisza i strefy wielkopolskiej. Gmina Pniewy została ujęta
w uchwale dla strefy wielkopolskiej.

Uchwała popularnie nazywana „antysmogową” zakłada wprowadzenie od 1 maja 2018 roku, zakazu stosowania w instalacjach grzewczych, takich jak kotły, piece, kominki,

Paliw złej jakości:

Węgla brunatnego oraz paliw stałych produkowanych z jego wykorzystaniem;
Mułów i flotokoncentratów węglowych oraz mieszanek produkowanych z ich wykorzystaniem;
Paliw, w których udział masowy węgla kamiennego o uziarnieniu poniżej 3 mm wynosi więcej niż 15 % (miał najgorszej jakości);
Węgla kamiennego oraz paliw stałych produkowanych z wykorzystaniem tego węgla, nie spełniających któregokolwiek z poniższych parametrów jakościowych:

- wartość opałowa co najmniej 23 MJ/kg,

- zawartość popiołu nie więcej niż 10%,

- zawartość siarki nie więcej niż 0,8 %;

Biomasy stałej, (drewno, pelet, słoma) której wilgotność w stanie roboczym przekracza 20%.

Ponadto wszystkie nowe kotły oddane do eksploatacji po 1 maja 2018 r. będą musiały zapewnić możliwość wyłącznie automatycznego podawania paliwa (za wyjątkiem instalacji zgazowujących), wysoką efektywność energetyczną oraz dotrzymanie norm emisyjnych. Nie będą mogły również posiadać rusztu awaryjnego oraz możliwości jego zamontowania.

Zgodnie z uchwałą Samorządu Województwa Wielkopolskiego, do końca 2023 roku koniecznym będzie pozbycie się starych, nieekologicznych pieców i kotłów. To one w znacznym stopniu emitują do powietrza szkodliwe pyły.

Z kolei do końca 2027 r. koniecznym będzie pozbycie się z domów pozostałych kotłów, które obecnie spełniają wymagania 3 i 4 klasy emisyjności. Założenie jest, by piece uniemożliwiały spalanie odpadów komunalnych lub takich rodzajów opału, który ma być wyeliminowany z użytku. Kotły 5 klasy mogą być eksploatowane dożywotnio.

Miejscowe ogrzewacze pomieszczeń takie jak piece kaflowe, kominki, kozy zainstalowane przed wejściem w życie uchwały antysmogowej i niespełniające ich wymagań należy wymienić do 1 stycznia 2026r.

Szczegółowe wymagania zawarte są w treści uchwały antysmogowej dla województwa wielkopolskiego.

Uchwała Sejmiku - pobierz

Uzasadnienie

Remonty budynków a ochrona ptaków

2017-08-18T15:15:57+02:00

Budynki mieszkalne, a w szczególności stropodachy, stanowią ważne siedliska chronionych w Polsce gatunków ptaków – m.in. jerzyka, wróbla, kawki, pustułki, gołębia miejskiego. Jednak gatunkom tym zaczyna brakować miejsc do gniazdowania.

Przyczynami takiego stanu rzeczy są z jednej strony aktualne technologie budowlane, które nie pozostawiają w elewacjach nowopowstających budynków szczelin i zakamarków. Z drugiej zaś – remonty i modernizacje starszych budynków, zwłaszcza ich ocieplanie, czyli tzw. termomodernizacja. W trakcie prac termomodernizacyjnych, które polegają na obłożeniu budynków warstwą styropianu, zatykane są wszelkie szczeliny w ścianach, a otwory prowadzące do stropodachów zamykane są kratkami. Pozbawia to ptaki miejsc lęgowych, które są corocznie zajmowane przez te same pary.

Ponadto remonty budynków prowadzone od marca (kiedy pierwsze lęgi zaczynają wróble) do drugiej połowy sierpnia (kiedy lęgi kończą jerzyki) zagrażają nie tylko siedliskom lęgowym, ale nawet bezpośrednio życiu ptaków, występujących w obrębie remontowanych obiektów. Rusztowania pokryte siatką czy folią uniemożliwiają ptakom dolot do gniazd. Zatykając otwory prowadzące do stropodachów i wszelkie inne szczeliny robotnicy na ogół nie zdają sobie sprawy, że w środku mogą znajdować się ptaki. W takich przypadkach giną one z wycieńczenia i głodu. Za niszczenie siedlisk lub umyślne uniemożliwianie dostępu do schronień można również uznać niewłaściwe zabezpieczenie otworów prowadzących do stropodachu, np. poprzez włożenie w nie śliskich, plastikowych rur, które dla niektórych gatunków będą poważnym utrudnieniem, a dla innych przeszkodą nie do przebycia.

Dlatego przed przystąpieniem do remontu elewacji budynku, należy wykonać inwentaryzację ornitologiczną, która określi ewentualne siedliska ptaków. Bardzo ważne jest, aby została ona przeprowadzona w okresie, kiedy poszczególne gatunki faktycznie będą obecne na danym obiekcie (jeśli jest on przez nie zasiedlony). Na przykład jerzyki przylatują do Polski zwykle dopiero na początku maja, od razu przystępują do lęgów, a opuszczają nasz kraj już w drugiej połowie sierpnia. Inwentaryzując budynek np. w kwietniu, kiedy w pełni trwają lęgi wróbli, można stwierdzić "brak innych gatunków", w czasie gdy stropodach od maja będzie zasiedlony przez kilka, a w przypadku dużych budynków - nawet kilkadziesiąt par jerzyków.

Jeśli budynek planowany do remontu jest siedliskiem ptaków, wymagane będzie - w zależności od rodzaju czynności i reżimu ochronnego gatunku - uzyskanie od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska lub właściwego miejscowo regionalnego dyrektora ochrony środowiska zezwolenia na odstępstwa od zakazów obowiązujących w stosunku do gatunków chronionych. Podczas remontu budynku wykorzystywanego przez ptaki do zakładania lęgów, konieczne jest dostosowanie czasu i sposobu prowadzenia prac do wymagań ochronnych ptaków, wynikających z ich biologii (zgodnie z par. 10 pkt 4 lit. h Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt). W takich sytuacjach prace remontowe mogą być prowadzone jedynie poza okresem lęgowym występujących tam gatunków. Jeśli nie ma pewności, czy w miejscu zaplanowanych prac znajdują się miejsca lęgowe ptaków, prace te powinny być wykonywane od 16 października do końca lutego. Należy jednak zwrócić uwagę, że gołąb miejski może mieć lęgi praktycznie przez cały rok, także zimą, szczególnie jeśli jest ona łagodna, co zdarza się ostatnio coraz częściej.

Wszelkie działania związane z modernizacją budynków mieszkalnych muszą odbywać się w sposób umożliwiający ptakom korzystanie ze swojego siedliska jako obszaru występowania zwierząt w ciągu całego jego życia, w dowolnym stadium jego rozwoju, zarówno w okresie lęgowym, jak i po nim. Na wykonywanie prac budowlanych w okresie lęgowym, nawet w pobliżu gniazd i miejsc lęgowych ptaków (bez ich niszczenia) wymagane jest zezwolenie regionalnego dyrektora ochrony środowiska. Obecność ludzi przy gniazdach przyczynia się bowiem do płoszenia i niepokojenia ptaków. Zakaz usuwania gniazd z obiektów budowlanych lub terenów zieleni nie dotyczy okresu od 16 października do końca lutego, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa lub sanitarne.

W niepodważalnie uzasadnionych przypadkach, przy wykazanym braku rozwiązań alternatywnych, na podstawie art. 56 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody, jest możliwe uzyskanie stosownych zezwoleń:

Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska - na odstępstwa dotyczące zakazów umyślnego zabijania ptaków lub niszczenia ich jaj,
Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska - na odstępstwa dotyczące zakazów niszczenia siedlisk i ostoi, niszczenia, usuwania lub uszkadzania gniazd, umyślnego uniemożliwiania dostępu do schronień, a także płoszenia i niepokojenia ptaków.

Aby zapobiec niszczeniu siedlisk lęgowych i pomóc ptakom, należy spełnić kilka kluczowych warunków:

nie wolno prowadzić prac budowlanych, także tynkarskich, w otoczeniu zajętych przez ptaki gniazd i miejsc lęgowych znajdujących się w budynkach (zazwyczaj od marca do sierpnia); dotyczy to zwłaszcza jerzyka, wróbla, kawki, pustułki, oknówki i gołębia miejskiego (u ostatniego gatunku, z uwagą na możliwość gniazdowania o dowolnej porze roku);
przed przystąpieniem do remontu elewacji należy sprawdzić czy nie gnieżdżą się tam ptaki; najlepiej zrobić to już w roku przed planowanymi pracami, koniecznie w okresie lęgowym (pamiętając o różnicach między gatunkami);
gdy nie ma możliwości przesunięcia prac poza sezon lęgowy, a okres lęgowy jeszcze się nie zaczął – po uzyskaniu od regionalnego dyrektora ochrony środowiska zezwolenia na umyślne uniemożliwienie dostępu do schronień (wydanego na podstawie art. 52 ust. 1 pkt 9 ustawy o ochronie przyrody) – można uniemożliwić ptakom przystąpienie do lęgów w budynku, poprzez zasłonięcie przed początkiem okresu lęgowego otworów wykorzystywanych przez nie w poprzednim roku lub tych, które mogą zostać zajęte (w szczególności pęknięcia elewacji, nieszczelności lub dziury pod parapetami i za rynnami oraz wloty do stropodachu);
Czasowe zasłonięcie otworów, które nie były zajęte w poprzednim roku nie wymaga zezwolenia RDOŚ, ale otwory powinny zostać odsłonięte po zakończeniu remontu. Przeprowadzenie takich działań uniemożliwia wprawdzie ptakom zajmowanie otworów w stropodachach w danym sezonie lęgowym, ale nie naraża dorosłych ptaków na utratę gniazd oraz zniszczenie jaj i śmierć piskląt podczas prowadzonych prac remontowych;
jeżeli otwory, które są siedliskiem gatunku chronionego mają pozostać na stałe niedostępne, wymagane jest uzyskanie zezwolenia na zniszczenie siedlisk lub ostoi, będących jego obszarem rozrodu, wychowu młodych i odpoczynku;
w sytuacji trwałego uniemożliwienia ptakom dostępu do wykorzystywanych dotąd siedlisk lęgowych, konieczne jest, po uzyskaniu decyzji RDOŚ, zapewnienie im – w ramach rekompensaty za utracone miejsca gniazdowania – miejsc alternatywnych, poprzez wywieszenie odpowiedniej liczby budek lęgowych, o parametrach wymaganych przez dany gatunek, w okolicy miejsc dotychczasowego gniazdowania ptaków, pamiętając przy tym, że:
- budkę lęgową należy umieścić jak najwyżej, najlepiej na ścianie powyżej drugiego piętra, w miejscu, gdzie ptaki mają swobodny dolot,
- należy unikać południowej wystawy, aby budka się nie nagrzewała,
- jerzyki często gniazdują w koloniach, więc budki dla tego gatunku mogą być wieszane na budynku grupami,
- budki powinny być wykonane z trwałego materiału, np. ze sklejki wodoodpornej lub desek dobrze zaimpregnowanych i zabezpieczonych,
- warto stosować budki podtynkowe, które nie zmieniają wyglądu elewacji i są trwalsze od zewnętrznych;
podczas zdejmowania i ponownego wieszania budek dla jerzyków trzeba zadbać o to, aby otwór wlotowy znajdował się w tym samym miejscu, co poprzednio, ponieważ:
- zmiany mogą spowodować trudności z trafieniem ptaków do budki, gdyż trudno uczą się one nowych lokalizacji,
- nawet niewielkie przesunięcie budki może zakłócić lęgi lub uniemożliwić je w kolejnych latach,
- jerzyki doskonale pamiętają, gdzie miały gniazda w danym roku i na pamięć próbują się dostać nawet do zamurowanych i zakratowanych otworów,
- mija zawsze jakiś czas (np. w przypadku trwałego zamknięcia stropodachu i zawieszenia nowych budek lęgowych, jest to parę lat) zanim znajdą nowe miejsca do gniazdowania, co może spowodować opóźnienie lęgów lub nieprzystąpienie do nich w ogóle;
budki dla jerzyków należy wieszać - w zależności od postępów prac - jeszcze przed przylotem ptaków (na początku maja), lub możliwie szybko po zakończeniu prac w miejscu, gdzie docelowo miały zostać powieszone skrzynki lęgowe (aby obecne w okresie lęgowym ptaki je znalazły i przyzwyczaiły się do nich jeszcze przed odlotem); jerzyki są bardzo konserwatywne jeśli chodzi o miejsce lęgowe, gnieżdżą się przez wiele lat w tych samych miejscach i trudno przyzwyczajają się do nowych lokalizacji w przypadku np. zamurowania dawnych gniazd;

W trakcie prac budowlanych obowiązkiem inwestora realizującego przedsięwzięcie jest uwzględnienie ochrony środowiska na obszarze prowadzenia prac. Jeżeli podczas remontu dochodzi do zniszczenia siedlisk, gniazd lub jaj, a także płoszenia i niepokojenia ptaków, a inwestor nie otrzymał na te działania zezwolenia, organ nadzoru budowlanego zobowiązany jest do wstrzymania prac budowlanych (zgodnie art. 75 ust. 1 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska).

Naruszenie zakazów w stosunku do zwierząt objętych ochroną lub uzasadnione podejrzenie, że do nich doszło, jest podstawą do skierowania sprawy do organów ścigania i podlega karze aresztu albo grzywny (zgodnie z art. 131 pkt 14 ustawy o ochronie przyrody). Dodatkowo świadome zamurowanie piskląt powinno być traktowane jako przestępstwo popełnione ze szczególnym okrucieństwem. Zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt podlega ono karze pozbawienia wolności do lat 3.

Źródło: GDOŚ, RDOŚ w Gdańsku

Na grzyby i owoce leśne z poszanowaniem przyrody

2017-08-17T15:13:06+02:00

Wakacje w pełni – dla wielu osób to czas aktywnego wypoczynku, wycieczek do lasu, zbierania grzybów czy owoców leśnych. Oznacza to zwiększoną liczbę gości w lasach i duże obciążenie dla przyrody. Przypominamy o czym należy pamiętać, aby nie szkodzić środowisku i spędzić mile czas na łonie natury.

Owoce leśne:

w lesie możesz zbierać nie tylko jagody, ale także poziomki, borówki, jeżyny, maliny, dereń, różę, głóg czy żurawinę;
owoce zbieraj zawsze ręcznie, nigdy za pomocą urządzeń, które niszczą rośliny - zabrania tego polskie prawo;
nie wyrywaj krzewinek i nie rozgarniaj ściółki;
przed zjedzeniem dokładnie umyj swoje zbiory, ponieważ nieumyte owoce mogą być przyczyną groźnych chorób, np. bąblowicy.

Grzyby:

przed wyprawą do lasu poznaj gatunki grzybów, które w nim występują – niektóre z nich mogą być trujące albo objęte ochroną gatunkową;
zbieraj tylko te grzyby, co do których jesteś pewien, że są jadalne - nie sprawdzaj jak smakuje surowy grzyb, ponieważ np. śmiertelnie trujący muchomor sromotnikowy ma łagodny smak;
grzyby należy zbierać ręcznie, wykręcając je z podłoża, a miejsce po nich przykryć mchem lub ściółką leśną, aby odsłonięta grzybnia nie wysychała;
po zerwaniu najlepiej wkładać je do przewiewnych koszy lub łubianek, nigdy do plastikowych toreb czy wiader, ponieważ bez dostępu powietrza mogą się w nich wytworzyć toksyny, szkodliwe dla zdrowia;
przed spożyciem dokładnie je umyj, ponieważ pobierają z podłoża wszystkie zanieczyszczenia;
nie zbieraj grzybów znajdujących się pod ochroną i nie niszcz niejadalnych oraz trujących gatunków.

Dodatkowe wskazówki

Pamiętaj, że owoce leśne i grzyby są przydatne nie tylko w kuchni, to także ważny element przyrody, dlatego należy je zbierać delikatnie, nie niszcząc runa leśnego i ściółki.

Do lasu nie zabieraj psa, ponieważ utrzymanie go na smyczy przez cały czas będzie trudne, a puszczenie wolno może zagrażać leśnym zwierzętom i jest zabronione.

Ważne jest także niezaśmiecanie lasów - śmieci należy wrzucać do kosza na parkingu leśnym lub zabrać ze sobą.

Zanim wyruszysz do lasu upewnij się, czy teren który chcesz odwiedzić nie jest objęty ochroną w formie rezerwatu przyrody lub parku narodowego. Zbieranie grzybów i runa leśnego jest w nich zabronione, a na ich terenie można poruszać się jedynie po wyznaczonych szlakach (zakaz nie dotyczy Parku Narodowego Bory Tucholskie).

Niektóre części lasu objęte są stałym zakazem wstępu. Dotyczy to np. upraw leśnych do 4 metrów wysokości, drzewostanów nasiennych, powierzchni doświadczalnych, ostoi zwierzyny, źródlisk rzek i potoków oraz obszarów zagrożonych erozją. Dodatkowo na terenie poszczególnych nadleśnictw, szczególnie w okresie suszy, mogą być wprowadzone okresowe zakazy wstępu do lasu. Aktualną mapę okresowych zakazów wstępu można znaleźć na stronie zakazywstepu.lasy.gov.pl.

Poruszając się po lesie nie lekceważ umieszczonych tam znaków, szczególnie zakazów wstępu, którymi oznaczone są tereny wojskowe. Wkroczenie na teren poligonu wojskowego jest niebezpieczne dla życia i dodatkowo może skończyć się karą pieniężną.

Żródło: GDOŚ (www.gdos.gov.pl)

Program Priorytetowy „Piecyk – 2017” - Regulamin i wykaz dokumentów wymaganych do złożenia w naborze wniosków o pożyczkę w ramach Programu Priorytetowego „PIECYK – 2017”

2017-08-09T09:00:22+02:00

W związku z planowanym naborem wniosków w ramach Programu Priorytetowego Wymiana źródła ciepła w budynkach jednorodzinnych i lokalach mieszkalnych „PIECYK – 2017”, poniżej zamieszczamy Regulamin naboru oraz wykaz dokumentów wymaganych do złożenia w naborze wniosków.

Wzory dokumentów zostaną zamieszczone na stronie internetowej www.wfosgw.poznan.pl w dniu ogłoszenia naboru, tj. 16 sierpnia 2017 r. o godz. 8.00.

Regulamin – Program priorytetowy „PIECYK-2017”

Wykaz dokumentów – Program priorytetowy „PIECYK-2017”