Podczas uroczystej części XXI Sesji Rady Gminy Kwilcz w dniu 14 czerwca 2016 roku radni nadali tytuł „Honorowego Obywatela Gminy Kwilcz” Panu Heinrichowi Schubertowi oraz Panu Manfredowi Hülse.

Rada Gminy podejmując tą uchwałę wyraziła uznanie dla wybitnych zasług Pana H. Schuberta oraz Pana M. Hülse na rzecz partnerstwa, współpracy oraz integracji w obszarze pomocy społecznej dla osób bezrobotnych, wykluczonych oraz ich aktywizacji zawodowej. Tytuł ten jest zaszczytem i dowodem uznania dla osób mającym szczególnie trwały i niepowtarzalny wkład w historię, rozwój i znaczenie naszej gminy.  Panom H. Schubertowi oraz M. Hülse, którzy swoim działaniem oraz kreatywnością rozwijają i utrwalają ponadczasowe idee niesienia pomocy osobom w potrzebie serdeczne gratulujemy oraz życzymy dalszych sukcesów.

Nadanie tytułu ,,Honorowy Obywatel Gminy Kwilcz” jest najważniejszą formą uznania indywidualnych zasług na rzecz gminy Kwilcz. Jak wskazano w Uchwale Nr X/61/2011 Rady Gminy Kwilcz z dnia 30 sierpnia 2011 r. w sprawie ustanowienia tytułów: „Honorowy Obywatel Gminy Kwilcz” i „Zasłużony dla Gminy Kwilcz” oraz zasad i trybu nadawania tych tytułów godność ,,Honorowy Obywatel Gminy Kwilcz” przyznaje się osobom szczególnie zasłużonym w dziedzinach: polityki, gospodarki, nauki, kultury, sportu, aktywnie współpracujących z Gminą Kwilcz, aktywnie promujących Gminę Kwilcz oraz aktywnie wspierających inicjatywy gminne.

Wójt Gminy Kwilcz Stanisław Mannek oraz Przewodniczący Rady Gminy Kwilcz Grzegorz Korpik wręczyli uhonorowanym Akt Nadania tytułu oraz okolicznościową statuetkę ,,Honorowy Obywatel Gminy Kwilcz”. Przewodniczący Rady wyraził nadzieję, że nadany tytuł - nie jest jeszcze ukoronowaniem zasług Pana H. Schuberta oraz Pana M. Hülse dla Gminy Kwilcz i jej mieszkańców, wierząc, że w dziedzinie aktywności społecznej obaj uhonorowani nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa...

Pan Heinrich Schubert urodził się w 1946 r. w Brunszwiku. Jego rodzina  pochodzi ze Śląska, a po roku 1945 musiała opuścić rodzinne strony. Doskonale pamięta powojenną biedę i życie przez kilka lat pięcioro w jednym pokoju. Może dlatego też jest tak uwrażliwiony na krzywdę i biedę ludzką. Zdobył zawód narzędziowca, studiował mechanikę precyzyjną, a następnie pracował w dużych zakładach przemysłowych, przy produkcji maszyn biurowych i dostarczaniu części samochodowych. W 1979 r. zmienił obszar swojej aktywności zawodowej i zaangażował się w działalność Diakonijnej Fundacji w Brunszwiku, początkowo zajmował się zagadnieniami związanymi ze swoim kierunkowym wykształceniem i kwalifikacjami zawodowymi. Później zmieniał profil swojej pracy zawodowej, wchodząc głęboko w pomoc społeczną. Od 1985 roku pełnił różne kierownicze funkcje oraz angażował się w rozwój różnych systemów pomocy społecznej, zdobywając nowe doświadczenia i kwalifikacje, także jako współzałożyciel i partner w firmie doradczej w obszarze pomocy społecznej. Był szefem Fundacji „Wohnen und Beraten”, która podejmowała współpracę z polskimi organizacjami.  Jak sam mówi, jego „miłość do Polski” datuje się od 13 grudnia 1993 r., kiedy to miał wykład „Ludzie na marginesie społecznym i ich integracja” dla przedstawicieli polskich  organizacji pozarządowych i samorządu, odbywających wizytę studyjną w Niemczech. Wówczas pan Schubert poznał Tomasza Sadowskiego z fundacji Barka.

Pan Schubert przez wiele lat organizował wsparcie dla wspólnoty Barka, od prostych zbiórek, poprzez wsparcie finansowe, remonty, do wymiany i spotkań środowisk niemieckich i polskich zarówno pracowników, jak i potrzebujących. Wieloletnie kontakty zaowocowały tym, że pan Schubert rozumiał doskonale,  że w Polsce proces transformacji spowodował wiele socjalnych dysproporcji, a wśród programów integracji społecznej i zawodowej  skierowanych do osób wykluczonych  brakuje  wyraźnego zorientowania na długoterminowe powiązanie edukacji zawodowej z rynkiem pracy. Zmianę tej sytuacji widział w tworzeniu takich programów jak Diakonijna Spółka Zatrudnienia. To z jego inicjatywy i dzięki jego zaangażowaniu w Kwilczu powstała firma społeczna, która, jak sam to określa, jest częścią lokalnej wspólnoty.

Los osób najsłabszych  jest bardzo bliski sercu pana Schuberta. I właśnie z myślą o tej grupie, która wymaga szczególnego wsparcia, zaangażował wolontarystycznie się w działalność Diakonijnej Spółki Zatrudnienia, podkreślając zawsze, że spółka z racji swojej misji przejmuje odpowiedzialność za rozwiązywanie problemów wspólnoty. Współtworzył podstawy działalności społecznej w firmie socjalnej, gdzie wyzwanie etyczne nie wykluczają celów gospodarczych. Bez jego uporu i determinacji nie podjęto by budowy mieszkań społecznych. Od pierwszych dni był dobrym duchem tego przedsięwzięcia, zaangażowany jako wolontariusz regularnie przyjeżdżał do Kwilcza, podkreślając, jak bardzo leży mu na sercu ta inicjatywa, która ma służyć tej miejscowości i jej mieszkańcom.

Pan Manfred Hülse urodził się w 1945 roku w Berlinie. Od samego początku swojej edukacji wykazywał zainteresowanie techniczne, kształcił się w kierunku budowy maszyn, obróbki metali oraz telekomunikacji. Swoją wiedzę w tych dziedzinach pogłębił podczas studiów w berlińskiej wyższej szkole inżynierskiej, którą ukończył w 1969 roku z tytułem magistra inżyniera. Przez wszystkie lata swojej zawodowej aktywności ściśle związany był z branżą techniczną. Jego szczególne kompetencje społeczne i umiejętności zarządzania personelem sprawiły, że powierzano mu funkcje kierownicze z odpowiedzialnością za zespół ponad 500 pracowników. Przez 24 lata pełnił funkcję dyrektora zarządzającego, najpierw w fabryce armatury sanitarnej w Berlinie, a później w fabryce szkła w Berlinie. W 1997 roku przyjął ofertę z Diakonische Betriebe Kästorf i kierował zakładami Diakonii do 2010 roku. Praca w Diakonii wyznaczyła też  kolejny ważny obszar jego aktywności zawodowej. W 2008 roku  zaangażował  się w  budowanie Diakonijnej Spółki Zatrudnienia. Jako doradca, z szeroką wiedzą techniczną i doświadczeniem  zawodowym wniósł bezsprzecznie ogromny wkład w tworzenie i rozwój przedsiębiorstwa, które z założenia miało być częścią lokalnej społeczności.

Diakonijna Spółka Zatrudnienia  jest przedsiębiorstwem społecznym, a to oznacza, że łączy wymiar społeczny z gospodarczym, ale to działalność gospodarcza nie nastawiona na maksymalizację zysku jest bazą takiej firmy. Tworzenie firmy społecznej w Polsce  wymagało przełamywania wielu stereotypów,  dotyczących istoty takich działań. Diakonijna Spółka Zatrudnienia wzorowana jest na funkcjonujących w Niemczech tego typu przedsiębiorstwach GMBH. Modelem odniesienia dla powstającej spółki były  przedsiębiorstwa skupione w koncernie socjalnym Diakonische Kästorf, w którym pan Hülse pracował. Spółka jako firma socjalna jest nową formą działania w Polsce i jest właśnie bezpośrednim efektem przenoszenia doświadczeń partnera Niemieckiego, stąd niezwykle ważną rolę odegrał pan Manfred Hülse. Działalność gospodarcza, której podstawy współtworzył pan Hülse poprzez kreowanie współpracy powstającej spółki z koncernem samochodowym Volkswagen, jest stabilnym fundamentem, który budował podpowiadając konkretne rozwiązania, wskazując kierunki, w jakich należy prowadzić działalność, angażując się jako wolontariusz regularnie przyjeżdżał do Kwilcza. Bez jego wiedzy, doświadczenia, cierpliwości nie byłoby tego przedsięwzięcia. Jako doradca z szeroką znajomością procesów gospodarczych  i ogromną wrażliwością wniósł znaczący wkład w rozwój tego przedsięwzięcia, będącego ważnym elementem na lokalnej mapie Kwilcza.