Urząd Gminy Kwilcz
ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 23
64-420 Kwilcz
Zasłużony dla Gminy Kwilcz
11-07-2017
W dniu 11 lipca 2017 r., podczas uroczystej XXXVI Sesji Rady Gminy Kwilcz, która odbyła się Centrum Kultury i Edukacji w Kwilczu, radni nadali tytuły „Zasłużony dla Gminy Kwilcz” panu Walentemu Wyrwałowi oraz pośmiertnie panu Marianowi Bilskiemu. Rada Gminy podejmując uchwały wyraziła uznanie dla wybitnych zasług uhonorowanych na rzecz rozwoju gminy, za najlepsze zasady i wzory pracy społecznej.
Nadanie tytułu „Zasłużony dla Gminy Kwilcz” jest wyrazem wyróżnienia i uznania indywidualnych zasług na rzecz gminy Kwilcz. Jak wskazano w Uchwale Nr X/61/2011 Rady Gminy Kwilcz z dnia 30 sierpnia 2011 r. w sprawie ustanowienia tytułów: „Honorowy Obywatel Gminy Kwilcz” i „Zasłużony dla Gminy Kwilcz” oraz zasad i trybu nadawania tych tytułów godność ,, Zasłużony dla Gminy Kwilcz” nadawany jest za wybitne zasługi dla rozwoju gminy i tworzenia wspólnego dobra mieszkańcom gminy i osobom nie będącym mieszkańcami gminy, organizacjom, stowarzyszeniom i instytucjom, które w sposób widoczny i niepodważalny przyczyniły się do zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, szczególnie zasłużyły się gminie, przyczyniając się do jej rozwoju, pomnożenia dobrobytu lub popularyzowania osiągnięć.
Przewodniczący Rady Gminy Kwilcz Grzegorz Korpik oraz Wójt Gminy Kwilcz Stanisław Mannek wręczyli panu Walentemu Wyrwałowi statuetkę "Zasłużony dla Gminy Kwilcz" wraz z aktem nadania tytułu, dziękując za służbę i pracę na rzecz rozwoju gminy, za najlepsze zasady i wzory patriotyzmu i pracy „u podstaw”. Wręczenie aktu nadania tytułu "Zasłużony dla Gminy Kwilcz" członkom rodziny pana Mariana Bilskiego nastąpi w terminie późniejszym z uwagi na nieobecność na sesji.
______________________________________________________________________________
Pan Walenty Wyrwał urodził się 2 lutego 1926 roku w Orzeszkowie powiat Międzychód jako syn Jana Wyrwała i Jadwigi z domu Kania. Pochodzi z wielodzietnej rodziny, miał cztery siostry i dwóch braci. Obecnie mieszka w Kwilczu.
W latach 1933- 1939 uczęszczał do Publicznej Szkoły Powszechnej w Kwilczu. Wybuch II wojny światowej przerwał jego edukację. Klasę siódmą ukończył dopiero w kwietniu 1946 roku. W 1974 roku ukończył zaocznie średnią szkołę rolniczą w Marszewie koło Pleszewa uzyskując tytuł technik rolnik.
Po wybuchu II wojny światowej od stycznia 1940 roku przymusowo pracował w majątku hrabiego Kwileckiego zarządzanym przez Niemca, dr Schulza. Po zakończeniu II wojny światowej, do 1946 roku był robotnikiem w Nieruchomościach Rolnych w Kwilczu.
W kwietniu 1947 roku został powołany do służby wojskowej w 26 Pułku Piechoty w Jarosławiu. Ukończył Szkołę Podoficerską Wojsk Inżynieryjno – Saperskich w Dębicy. W czasie służby wojskowej brał udział w ochronie ludności cywilnej przed Ukraińską Powstańcza Armią (UPA) w okolicach Jarosławia, Sanoka, Dębicy, Komańczy, Birczy, Romanów, Ustrzyk Górnych, Jasła, Krosna i wielu innych miejscowości.
Po powrocie z wojska, w kwietniu 1949 roku wrócił w rodzinne strony, do Orzeszkowa. Poszukiwał pracy i został zatrudniony w Urzędzie Gminy w Kwilczu jako poborca podatkowy. Od 1 lutego 1950 roku rozpoczął pracę w Banku Ludowym w Kwilczu, gdzie przepracował 30 lat – najpierw jako kasjer, później księgowy, a na końcu kierownik i dyrektor. W latach 1956 - 1986 był prezesem Zarządu Banku Spółdzielczego w Kwilczu i dalej, do 1991 roku członkiem tego Zarządu. Będąc na stanowisku dyrektora przeprowadził liczne zewnętrzne i wewnętrzne remonty budynku banku. Zaadaptował opuszczone mieszkanie służbowe na biura, później dostosował istniejące pomieszczenia biurowe do lepszej obsługi klientów. W trakcie zarządzania została podniesiona sprawność obsługi klientów i organizacji pracy, zakupiono maszyny liczące i księgujące, wprowadzono obrót bezgotówkowy i rozpropagowano w całej gminie książeczkę oszczędnościową banku. Dzięki tej pracy bank zajął II lokatę w skali kraju w ramach konkursu oszczędzania wśród ludności.
Pan Walenty Wyrwał aktywnie propagował, wspólnie z dyrekcją szkoły i kadrą pedagogiczną, wśród uczniów oszczędzanie w SKO. Z jego inicjatywy do szkół na terenie gminy Kwilcz zostały wprowadzone Szkolne Kasy Oszczędnościowe (SKO), które z roku na rok uzyskiwały coraz lepsze rezultaty w konkursach oszczędzania, by w końcu zająć I miejsce w województwie i w kraju.
Oprócz pracy zawodowej udzielał się także społecznie: przez okres 20 lat był radnym w Kwilczu, wchodził w skład Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej (GRN), a przez 2 lata pełnił funkcję przewodniczącego GRN. Jako radny zabiegał o budowę chodnika z Kwilcza do wsi Orzeszkowo, który został wykonany. Dzięki inicjatywie sołtysa Mościejewa pana Andrzeja Nowaka i przy poparciu pana Walentego Wyrwała w czynie społecznym została pobudowana kostnica. W czasie uczęszczania jego córki Katarzyny do szkoły był przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego przy Szkole Podstawowej w Kwilczu i Technikum Ekonomicznym w Międzychodzie. Za swą ofiarną działalność i otwartość serca został uhonorowany dyplomem „Przyjaciel dzieci".
Pan Walenty Wyrwał od 1946 roku jest członkiem wspierającym OSP w Kwilczu. Jako pszczelarz – amator udzielał się także w związku pszczelarskim. Był także członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po powstaniu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, później po przekształceniu nazwy na Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych był jego członkiem, skarbnikiem, sekretarzem, wiceprezesem, a obecnie jest prezesem. Wchodzi także w skład pocztu sztandarowego Związku.
Z inicjatywy pana Walentego Wyrwała i Naczelnika Gminy Kwilcz, pana Zbigniewa Tylkowskiego zostały wykonane biało-czerwone tabliczki z napisem „Grób Powstańca Wielkopolskiego" i umiejscowione przy grobach poszczególnych powstańców na cmentarzu w Kwilczu, Luboszu i Mościejewie. Nazwisko Walentego Wyrwała znalazło się również na liście komitetu mającego w swym założeniu ufundowanie tablicy upamiętniającej obrońców ojczyzny 1939 – 1945, a której odsłonięcie nastąpiło 1 września 1989 roku, w 50 rocznicę wybuchu II wojny światowej. Kiedy w 65 rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego zrodziła się idea ufundowania przez społeczeństwo pomnika Powstańców Wielkopolskich, wszedł w skład Prezydium Komitetu Organizacyjnego Fundacji Pomnika jako skarbnik. W 2003 r. z inicjatywy pana Walentego Wyrwała, prezesa Koła – Antoniego Nowakowskiego i Alojzego Kozy został powołany społeczny komitet mający na celu wykonanie w odlewie imiennych tabliczek z nazwiskami 66 Powstańców Wielkopolskich Ziemi Kwileckiej oraz zamontowanie ich przy obelisku nazwanego ich imieniem. Środki zostały pozyskane od społeczeństwa gminy. Pan Walenty Wyrwał sporządził także imienną listę obrońców ojczyzny 1939 – 1945, uczestników Armii Krajowej, Armii gen. Andersa, II Armii Wojska Polskiego i byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Wspólnie z przewodniczącym komisji rewizyjnej Koła ZKRP i BWP Janem Dobkowiczem był inicjatorem sporządzenia wykazu osób przymusowo wysiedlonych z terenu gminy Kwilcz w latach 1939 - 1945 oraz uwięzionych i zamordowanych mieszkańców pozyskując materiał z Archiwum Państwowego w Poznaniu. Wspólnie z Zarządem Koła jako jej członek zawnioskował o ufundowanie tablicy upamiętniającej wypędzonych, która została umiejscowiona na Skwerze płk. Łukasza Cieplińskiego w Kwilczu.
W 2001 roku pan Walenty Wyrwał został mianowany przez Prezydenta RP na stopień podporucznika Wojska Polskiego.
Za swą pracę zawodową i społeczną jest uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Kombatanckim Krzyżem Zwycięstwa, Odznaką Honorową „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego", Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, medalem „Zasłużonego dla Ziemi Międzychodzkiej, Złotym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa.
Z okazji 25 - lecia samorządu terytorialnego, na uroczystej Sesji Rady Gminy Kwilcz, uhonorowany został okolicznościową statuetką w podziękowaniu za pielęgnowanie wartości i tradycji patriotycznych oraz zaangażowanie na rzecz lokalnej społeczności
______________________________________________________________________________
Pan Marian Bilski urodził się 24 sierpnia 1933 r. w Grabowie n. Prosną, był synem Stanisława i Marii z d. Bugaj. Tam ukończył szkołę podstawową, a świadectwo dojrzałości otrzymał w 1953 r. kończąc Państwowe Liceum im. Adama Asnyka w Bielsku Białej. W latach 1953 – 1958 studiował na Akademii Medycznej w Poznaniu, gdzie po zdaniu egzaminów dyplomowych i zaliczeniu obowiązkowego stażu w dniu 30 grudnia 1960 r. otrzymał dyplom lekarza medycyny.
Przebieg pracy zawodowej pana Mariana Bilskiego:
- 01.02.1961 r. – 20.09.1961 r. – pracował w Szpitalu Powiatowym w Obornikach jako lekarz stażysta;
- 01.10.1961 r. – 31.01.1967 r. – pracował w Akademii Medycznej w Poznaniu jako asystent i st. asystent;
- 01.02.1967 r. – 03.06.1981 r. – pracował w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Poznaniu jako zastępca dyrektora, jednocześnie pracując w Instytucie Pediatrii Akademii Medycznej, gdzie uzyskał specjalizację II stopnia z zakresu pediatrii;
- 01.02.1967 r. – 03.06.1981 r. – pracował w Instytucie Pediatrii Akademii Medycznej w Poznaniu na stanowisku st. asystent;
- 04.06.1981 r. – 21.08.1983 r. – pracował w Szpitalu w Tobruku (Libia) jako specjalista pediatra (czasami w rozmowach wspominał tamtą pracę);
- 16.12.1983 r. – 31.12.1990 r. – był pracownikiem ZOZ Szamotuły – Gminny Ośrodek Zdrowia w Kwilczu;
- 01.01.1991 r. – 01.07.1999 r. – pracował w SP ZOZ Międzychód – kierownik Gminnego Ośrodka Zdrowia w Kwilczu;
- Przychodnia SIMED w Kwilczu.
Pan Marian Bilski zmarł 13 października 2015 roku po długiej i ciężkiej chorobie w Międzychodzie, w wieku 82 lat. Nabożeństwo żałobne odbyło się 16 października 2015 r. w kościele pw. św. Michała Archanioła w Kwilczu.
Pan Marian Bilski był naszym mieszkańcem i lekarzem. Pamiętamy Go głównie z pracy na terenie naszej gminy i obecnego powiatu. Opinie pracodawców i pacjentów o życiu i pracy pana Mariana były i są wyrażane w tych samych określeniach – jako wspaniały przyjaciel, człowiek, lekarz.
Pan Marian był człowiekiem pracowitym, a w swej pracy sumiennym. Jego przełożeni oceniali, że wywiązywał się z obowiązków nienagannie. W postępowaniu z chorymi był taktowny, serdeczny, dobroduszny. Pomagał w odzyskaniu zdrowia bardzo uczynnie bez względu na porę dnia, czy nocy. Chętnie służył pomocą naszym mieszkańcom w dostępie do specjalistów i uzyskania świadczeń rentowych. Na pewno w sercach wielu mieszkańców wspominany jest z poważaniem i poszanowaniem dla Jego pracy, jako powołania w służbie drugiemu człowiekowi w tak ważnej kwestii, jak zdrowie pacjentów. Wielu zapewne mogłoby powiedzieć, że przy okazji porad lekarskich interesował się innymi problemami pacjentów i udzielał dobrych rad w ich rozwiązywaniu. Jakże znamiennym jest, że podczas uroczystości pogrzebowych padało stwierdzenie, że brama kościoła nie powinna się domykać z powodu ilości tych wszystkich ludzi, którzy z wdzięczności dla pomocy doktora Bilskiego powinni przyjść Go pożegnać w Jego ostatniej drodze.